Het is weer die tijd van het jaar: de grasmat is mooi bijgetrimd, de stoeltjes op de tribunes zijn opgepoetst en EA Sports trapt af met een nieuwe editie van zijn populaire voetbalgame. FC 26 is de derde editie in het post-FIFA-tijdperk. Net zoals bij een succesvol voetbalteam koos EA er niet voor om zijn hele elftal te transfereren, maar wel om hier en daar uit te pakken met een gerichte versterking.
Authentic vs. competitive: twee manieren van spelen
De opvallendste verandering zit in de keuze die je dit jaar krijgt tussen Authentic en Competitive gameplay-presets. Eerlijk gezegd, het was even schrikken toen de vraag op het scherm verscheen. En we moesten toch even nadenken welke stijl we wilden kiezen. In Authentic voelt het spel als een zondagmiddagmatch in het Etihad Stadium: rustig opbouwen van achteruit, geduld hebben en zoeken naar dat ene gaatje. Bij de Competitive mode draait de game op topsnelheid en komt je terecht in een rollercoaster die vliegensvlug van de ene zestien naar de zestien switcht. Als je het ons vraagt valt de keuze op Authentic voor het uitbouwen van een realistisch verhaal in Career Mode, en op Competitive voor een spectaculair avondje gamen met vrienden.
Elk duel telt
Een andere opvallende vernieuwing vinden we terug in de animaties en fysica. Waar spelers vroeger soms als schaakstukken over het veld schoven, voel je nu echt het verschil tussen een wendbare vleugelspeler en een logge verdediger. Dribbelen met een snelle winger zoals Doku geeft dat herkenbare “op het puntje van je stoel”-gevoel: één versnelling en hij laat zijn tegenstander achter. Aan de andere kant merk je dat een stevige verdedigende middenvelder als Onana zijn lichtere tegenstanders in een duel probleemloos opzij zet.
Doelmannen terug op niveau
De doelmannen verdienen dit jaar een speciale vermelding. Waar er vroeger vaak alleen maar schlemielen of superhelden tussen de palen leken te staan, lijkt er nu meer realisme in hun prestaties te zitten, waarbij ze de ballen pakken waarvan je verwacht dat ze die pakken. Natuurlijk zijn er nog steeds supersaves en zie af en toe nog eens een blunder, maar dat zagen we gisteren in de Europa League ook.
Archetypes
Een toevoeging die we zeker niet onbesproken mogen laten, zijn de nieuwe archetypes die dit jaar hun intrede doen. EA gebruikt ze om spelers nog meer persoonlijkheid en identiteit te geven, zowel in Pro Clubs als in Player Career Mode. Waar je vroeger vooral naar ratings en posities keek, zorgen archetypes ervoor dat bepaalde kwaliteiten veel meer tot hun recht komen. Zo voelt een “Finisher” echt als iemand die elke halve kans binnenschiet, terwijl een “Maestro” het tempo van de match kan dicteren met sublieme passing. Dit maakt het samenstellen van je team strategischer: je bouwt niet langer enkel rond sterren en statistieken, maar ook rond speelstijlen die elkaar aanvullen.
Live uitdagingen
Over naar onze favoriete speelmodus, Manager career mode. Daar worden er dit jaar live uitdagingen geïntroduceerd. Deze dynamische opdrachten zorgen ervoor dat je niet langer enkel voor het einddoel – kampioen worden of promotie afdwingen – speelt, maar dat je onderweg ook voortdurend wordt geprikkeld. Denk aan het verbreken van een doelpuntenrecord met je spits, het laten debuteren van een jeugdspeler of het ombuigen van een slechte reeks. Het voelt soms als kleine sidequests, maar ze geven wel extra spanning en een gevoel van beloning aan het traject.
Afwezige VAR
Als we toch nog een minpuntje moeten noemen, zijn het de verwarrende menu’s. We hebben de bij de tweede speelsessie letterlijk minutenlang moeten zoeken om onze savegame terug te vinden. En verder blijft het opvallend dat EA de VAR – intussen toch al enkele jaren een bepalende factor in het hedendaagse voetbal – blijft negeren. Misschien iets voor FC 27?
